Zoals bij veel vliegvissers de opening op rivier een jaarlijks ritueel is, zo is dat voor mij een jaarlijkse trip naar Denemarken. Dit keer gaat het echter niet naar jaarlijkse gewoonte naar Funen maar naar „Als“. Van andere zeeforelvissers hoor ik dat hier vroeg in het voorjaar ook aardig wat vis kan gevangen worden. Een vangstgarantie heb je echter nooit en ik wil wel eens wat anders proberen. Aangezien ik absoluut niet op de hoogte ben van potentiële stekken schaf ik mij vooreerst het boekje „Angelführer Als“ aan. In dit boekje vindt je 35 visplaatsen waar de omstandigheden geschikt zijn om met succes een zeeforel te vangen. Er staat in het boekje een beknopte beschrijving van elke visstek, de beste visperiode per visstek, wat op zich erg belangrijk is. Er staat ook telkens een luchtfoto van de stek met de coördinaten die je kunt ingeven in je GPS toestel die je perfect tot op de voorziene parkeerplaats loodst. Een absolute aanrader die zijn aanschafprijs van 18,95 Euro (prijs Amazon.de) zeker waard is. Aan de hand van het stekkenboek bepaal ik reeds van thuis mijn verblijfplaats.

Aan een rustig tempo gaat het dan midden April richting Als , wat je sowieso opgelegd wordt indien je met een caravan reist. Het voordeel van Als is dat het ca. 100 km minder ver rijden is dan Funen, het nadeel is dan weer dat hier wat meer Duitsers komen vissen daar het voor een visser uit Hamburg maar een goeie 200 km rijden is, wat voor ons overeen komt met een visdagje Kyll. Dat de populariteit van het zeeforel vissen sterk toegenomen is merk ik reeds jaren ook op Funen waar ik ook jaar na jaar meer buitenlandse vissers ontmoet. Dat de populariteit toeneemt is mij echter niet vreemd want waar ga je nog zo’n mooie viswaters vinden midden in de ongerepte natuur en ver van alle verkeer en bronnen van hinderlijk lawaai en dat voor een prijs van DDK 185,- (Euro 25,-) voor een JAARVERGUNNING! Dit is een bedrag waar je bij ons op de rivier niet eens een dagvergunning voor kan kopen.

Bijna alle visstekken liggen hier kilometers verwijdert van doorlopende wegen en autowegen zodat je tijdens het vissen enkel de zee zal ruiken, en de keien zal horen rollen op het ritme van de golven. Zalig, voor mij is dit echt vliegvissen en een absolute ontstressing therapie! We kiezen eerst voor een camping op het schiereiland Broager. De Broager camping is een 3 sterren camping met prachtig sanitair en staanplaatsen waar je vanuit je caravan uitzicht op zee hebt.

De eerste avond maak ik uitgerust met mijn vliegenhengel een strandwandeling van ca. 500 meter, want voor de camping komt een beekje in zee waar zeeforel kan optrekken om te paaien en is dus een verboden visgebied. Er staat een lichte bries die van het land komt waardoor het gemakkelijk werpen is. Zoals steeds begin ik met korte worpen vanaf het strand, want het zou niet de eerste zeeforel zijn die op slechts een tiental meter uit de oever aan het azen is. Het eerste uur is er echter niets te bespeuren en niets wijst op de aanwezigheid van vis.

Schijn kan echter bedriegen want even later is het dan zover, een mooie aanbeet, de vliegenhengel knikt behoorlijk door en de eerste zeeforel doet er alles aan om die vervelende haak kwijt te spelen. Al na twee uur vissen is de eerste zeeforel geland. Die avond blijven verdere aanbeten uit, en in de avondschemering ga ik tevreden terug naar de camping. Na twee dagen verhuizen we naar een camping op Als zelf.

Verschillende visstekken worden uitgetest op hun degelijkheid, de één al met meer succes dan de andere en dat heeft met allerhande factoren te maken, zoals windrichting, diepte en structuur van de visstek. Ook de al dan niet aanwezigheid van voedsel in de oeverzone speelt een belangrijke rol en dit heeft dan weer te maken met de watertemperatuur. Inderdaad één of twee graden temperatuurverschil kan ook het verschil maken tussen vangen of niet vangen. Een voormiddag vissen in een warmere fjord met een vrij laag zoutgehalte levert mij drie maatse zeeforellen op. Een dag later met een andere windrichting probeer ik het op een stuk kust waar wat dieper water dicht aan de kuststrook grenst, maar dit levert slechts één enkele aanbeet op.

Een jogster die net uit het bos aan haar auto toekwam speelt alle bezwete kleren uit en neemt een duik in de Oostzee (watertemperatuur ca. 10 gr !!!) Brrrr !!! Ook dat is puur natuur op zijn Deens.

De steeds veranderende windrichting wat zeer typisch kan zijn voor Denemarken doet me constant uitwijken naar andere stekken. Ik probeer het nu op een stek waar een flinke stroming staat aan de ingang van de Als fjord. Er staat een briesje uit zuidelijke richting, wat links van mijn werphand is. Ideaal voor een rechtshandige werper en het werpen gaat als vanzelf, daar de vliegenlijn deels door de wind gedragen wordt. Het is zo rond 18u30 en het zonnetje verliest snel aan kracht. De eerste aanbeet is werkelijk een knal op de vliegenlijn en enkele meters binnengestripte vliegenlijn schieten door mijn hand. Het wordt een prachtige dril waar de zeeforel er alles aan doet om buiten het bereik van het schepnet te blijven. Na enkele minuten geeft hij zich echter gewonnen en glijdt in het net. Prachtige vis van 56 cm.

Weinige minuten later volgt een tweede aanbeet, en alweer voel ik dat het een flinke vis is. Ook deze vis probeert met wat acrobatische sprongen te ontkomen maar moet uiteindelijk ook het onderspit delven. Mooi zo twee prachtvissen op minder dan een half uur. De zon zakt steeds dieper en kleurt diep rood en de temperatuur duikt ondertussen flink naar beneden. De wind is ondertussen flink aangewakkerd en volledig naar het westen gedraaid waardoor hij pal op de kust komt. Het werpen wordt hierdoor best moeilijk en ik besluit er mee te stoppen. Ik kan bij een ondergaande zon nog nagenieten van een koppeltje bruinvissen dat een honderdtal meter uit de kust voorbij zwemt. Prachtig gezicht.

De visvakantie loopt op zijn einde en met 19 vissen waarvan enkele mooie vijftigers op 7 visdagen kan ik best tevreden zijn en uitkijken naar volgend voorjaar.

Foto’s & tekst François Stuckens